Sen rüküş bir yorgunluğun
Mücbir yenilgisi yalnızlığının
Siftahı olmuş şiirini bilirmisin
Ben bilmem
Hiçte denenmedim
Şiirin müteşekkili aşkı bilirim biraz
Biraz özlemi bilirim
Bir miktar kendimi ama tepeden tırnağa
Silme seni bilirim
Bu benim mükerrerliğim
Kalbimin saydığı
Ve okuyanların itibar ettiği
Hasılı nefesim işte

Beni benden çıkarın
Çıkanı bölecek kadar büyütün
Sonra tutun arza çarpın
İyi niyet gördüğünüz ömrünüze çarpın
Olmadı yok saydığınız hayallerinize
Mislimi aratmayacak kadar sustuğunuz hatıralarıma
Çarpa çarpa gelin bu anıma
Bulun beni
Unufak ettiğiniz kelimelerin arasından
Çekip çekip alın ve
Uzlaşmaş aklınızla hitap edin
Mevsimin ilk kar tanelerine
Konuştuğunuz gibi

Ben hışmeden yağmura benzetilirken
Tarif ettiğiniz kaçışınızım
Minnettim olmaz dediğiniz
Şu an ki halinizim
Ve boynum kıldan incedir buyrun kesin
Diye kışkırtarak çoğaldığınız
Mükellef umudunuzum
Bu saatten sonra her saat
Aklınızda tutacağınız kadar
Şiiriniz olacağım kalbinizim
Benden halinizi sıyıramaz
Anlamanızı sakındıramazsınız
Kod adım aşk
İlk zırvam leyla
Yurdum çöl
Aradığım cinnet
Bulduğum hep kendimdir