Ciddi bir şirinliği avuçlarında tutarken
Niyeti kavisli olsa bir masumun
Yani birden ucuzlatsa vakti
Var gücüyle sıksa şirinliği
Öldüresiye sevmesini koyup terazisine
Tartsa ağırlığınca neşesini
Misal olur mu acaba aynıyla dünyayı sevmemize
Vesvese diyorum diyorlar diyorlardı
Bir tesbihe dizer gibi işlediğimiz
Günahlılığımıza
Günah hiyerarşisi içinde vatan belleyip
Seccadeyi ne çok öpsekte
İçimize iliklediğimiz nice kelimelerden
Kim kurtarır bizi
Onlar değil midir vicdanımızın rihter ölçeği
Bilmem kaç şiddetinde ki depremlerimizin

Çok masum katilleri değil miyiz ömrümüzün
Herbir ılgamızı buketleyip
Adına hatıra diyerek cilala mıyormuyuz
Ve eskidikçe çıkarıp çıkarıp
Yapacak başka bir şeyimiz olmadığına
Aynı tekmille hayıflan mıyormuyuz
Çok beter yalnız adamlarız biz
Bu yalnızlığımız olmasa
Hala gökyüzünü kışkırtıcı aşkların
Kamçılayanı olmaya hevesle
Kalbimizi çarşı pazar eylemeyecek miyiz

Biz hala şirinliği avuçlamış masumiyetleriz
Kimsenin küflendiği yok
Sadece yörüngemiz de artık bayrak yarışı yok