Tezene
Sazın tellerini mi okşuyor yoksa
Kalbimin yüzünü mü tırmalıyor
Canımı harman eyleyip
Candanlıkla hazırı olduğum her vaktin
Çilegahı şakağından sızdırıyor hüznü

Benim kahramanlığım kahrımdır pişmanlığımdır
Gübre yığınları gibi birikip durmakta olan günahlarım
Mühlet gözetmeden sığlaşan umutlarıma
Gölge edip durmaktayken
Cesaretim olacak sevdalar peşinde
Tükenmekteyim işte
Kabilinden çarpıyor kalbim
Tezenenin ellerinde

Ne kadar çok unutmuşum kendimi
Bulmak için kaç ricacının ömrüne değdim
Sesinde kefenlenip defnedildim
Ve eğilip revan oldum alışkanlık edinerek
Yeni bir yarınla göğüs göğüse çarpışarak
Kimi zamanda sevişerek ölmeye
Bir tezenenin eşliğinde
Sebepleri lağvederek

Tezenesi dil bulduğunda
Herşey çok konuşuyor
Aşk sevdaca toprak misal
Ölümce konuşuyor
Ve ben her kimse gibi
Sadece kendimce konuşuyorum
Tezenenin dediği gibi
Neredesin sen diyerek kendime