Yıl ikibin onüç, aylardan Nisan,
Çocuklar sevinsin, ben sevineyim.
Sevinçle, gururla coşuyor insan,
Çocuklar sevinsin, ben sevineyim.

Seksen sekiz yıl az, sonsuza sürsün,
Ne mutlu sana ki, özgürsün, hürsün.
Uyma, fitne fesat uzakta dursun,
Çocuklar sevinsin, ben sevineyim.

Çocuklardır benim, cevherim,incim,
Onlarla yok olur, her türlü sancım
Onların sevinci, benim sevincim,
Çocuklar sevinsin, ben sevineyim.

Görmesin canlarım, özde melanet
Kalpleri tertemiz, bilmez ihanet.
Bu güzelim vatan, size emanet.
Çocuklar sevinsin, ben sevineyim.

Atatürk bıraktı bize vekalet,
Saramaz ruhunu asla dalalet,
En büyük düşmanın, bilki cehalet.
Çocuklar sevinsin, ben sevineyim.

Mümtaz’ın umudu, güveni sizler
Bu günüm sizsiniz, yarınım sizler,
Sizler gülerseniz, güler hep yüzler.
Çocuklar sevinsin, ben sevineyim.

Mümtaz Lütfi ÖZSOY