ÖÐRETMEN

Ýlimin irfanýn, kaynaðý sensin,
Gözümde, gönlümde kalan öðretmen.
Körpe beyinlerin mimarý sensin,
Sevgiyle gönlüme dolan öðretmen.

Her türlü güçlüðe göðüs gerersin,
Baðban olur, gonca güller derersin.
Dantel gibi, özenerek örersin,
Sabýr ile Sultan olan öðretmen.

Ummana benzersin, ilmin çok derin,
Bütün gönüllerde bellidir yerin.
Ne teþekkür beklen, ne de aferin
Özveriyle hemhâl olan öðretmen.

Biz senden öðrendik, tarihi feni,
Araþtýr, soruþtur ne varsa yeni.
Daha çok görevler bekliyor seni,
Yarýnlara umut olan öðretmen.

Bilimde mürþit ol, atan istiyor,
Bu görevi senden vatan istiyor.
Topraðýn altýnda yatan istiyor,
Beklentime çare olan öðretmen.

Ýlmin ýþýðýnda çekiyor baþý,
Cehalete karþý verir savaþý.
Öðretmen toplumda bir mihenk taþý,
Cihana örnek olan öðretmen.

Çalýþýr çabalar asla yorulmaz,
24 Kasýmdan sonra sorulmaz.
Gene de kimseye küsmez, darýlmaz,
Hoþgörü kaynagý olan öðretmen.

Mümtaz’ým bu hazzý yýllarca tattým,
Sevgimi yoðurup harcýna kattým.
Özlediðim öðretmeni anlattým,
Gururum, övüncüm bir Baþöðretmen.
Mümtaz Lütfi Özsoy