Bu kuluyun senden şudur isteği,
Hayırsız bir kulun etme ya Rabbim.
Senden ister, sensin onun desteği,
Umutsuz bir kulun etme ya Rabbim.

Almaya alışmış, vermeyi bilmez,
Garibin halini sormayı bilmez.
Hepsini de versen doymayı bilmez,
Doyumsuz bir kulun etme ya Rabbim.

Hastayı, düşkünü arayıp sormaz,
Hatır gönül ile muhatap olmaz.
Çok çabuk unutur, sözünde durmaz,
Umursuz bir kulun etme ya Rabbim.

Fakir fukarayı görmezden gelen,
Yalan dolan ile aklını çelen.
Kendini toplumun üstünde bilen,
Utanmaz bir kulun etme ya Rabbim.

Hak etmeden baş köşeden yer tutan,
Eşi,dostu, akrabayı unutan.
Baktığı ocağı kökten kurutan,
Uğursuz bir kulun etme ya Rabbim.

Topluma her zaman yukardan bakan,
Bir iyilik etse, başına kakan.
Bütün doğrulara bir mahlas takan,
Onursuz bir kulun etme ya Rabbim.

Olursa cebinde beş on kuruşu,
Hem tavrı değişir, hemde duruşu.
Sanki şu alemde var bir buluşu,
Görgüsüz bir kulun etme ya Rabbim.

Mümtaz’ım, diyecek sözler biter mi,
Aklın yetse bile, gücün yeter mi,
Yalvarsan yakarsan fayda eder mi.
Uyumsuz bir kulun etme ya Rabbim.

Mümtaz Lütfi Özsoy