0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
987
Okunma
Sensizliğin hasreti de bir başka oluyor.
Gözlerin geliyor önce gözlerimi kapayınca gözlerime,
Sonra açıyorum gidiyor tüm anılar gözlerimden.
Yanımdan her geçende gözlerini arıyor gözlerim.
Olur da biri aynı tonda severse beni diye.
Anlatırım derdimi,dinler gözlerin sahibi.
İzin verir belki bir kere de olsa kahve tonuna.
Olur da belki kokun gelir dudaklarıma diye,
Bir saniye de olsa huzura kavuşurum diye.
Sensizliğin hasreti de bir başka oluyor.
Ölüyorum merakımdan, canın yanıyor mu diye.
Gözlerinin acısını,kalbinin acısından unutuyor
Ölüyor musun diye.
Sensizliğin hasreti de bir başka oluyor.
Sanki karanlığın kuyutusunda kalmış,
Kocaman bir kuyu var çıkışı ölüm diye.
Bir adım var kuyutu köşeye,
Düşersem kurtuluşu ölüm diye.
Sensizliğin hasreti de bir başka oluyor.
Sensizliğin hasretinde.
-Büşra ÖZEREN
