Babam...
Ah yanımda olsan.
Canım acıdığında sığınacak kaderim,
Dayağım olsan.
Sarıldığım da tüm acım yok olsa.
Göz yaşlarım dinse,
Kelimelerim konuşsa.

Babam...
Ah yanımda olsan.
Tutunacak dalım,
Dayanağım olsan.

Bu ara çok eksildim kendimden.
Camın acıyor ve ben bekliyorum geçmesini.
O kadar güçsüzleştim ki sen gidince.
Korkuyorum artıyor,
Acılarım çok daha acıtıyor.

Babam...
Ah yanımda olsan.
Tutsam elini,
Dokunsam; öptüğümde acıtan sakallarına.
Sonra geçse kırgınlığım hayata.

Babam...
Ah yanımda olsan.
Girsem koluna,gezsek birlikte tüm şehri.
Ayaklarımız acıyana,
Sen yorulana kadar.

Babam...
Ah babam.
Çok içimdeyim bu ara.
Sen gidince böyle oldum ben.
Susuyorum,
Susuyorum.
Ve susuyorum...

Ağlamak da gelmiyor içimden.
Dayanamam sensizliğe diye.
Susuyorum,
Susuyorum.
Ve susuyorum...

- Büşra ÖZEREN