0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
700
Okunma
Hep kaçtım, yazmaktan.
Hayal etmek,umut etmekten.
Mısralarımdan kaçtım ben,aylarca.
Kelimelerim ağır,duygularım yoğundu.
Ve ben hep kaçtım.
Yazarsam,ağlarım.
Ağlarsam,kaybederim diye.
Kelimelerim ağır,duygularım yoğundu.
Hep başka çareler aradım durdum.
Sustum,sustum,sustum...
Kelimelerim ağır,duygularım yoğundu.
Ve ben hep kaçtım.
İçimde ki şairi yok edip,
Hep yazmaktan kaçtım.
Kaçtım,kaçtım,kaçtım...
Ben hep kaçtım.
Önce içimde ki şairden.
Sonra kendimden.
En sonda senden.
Sahi şairler de zaten mısralarında ki adama ulaştıklarında,
Şiirlerden vazgeçermiş.
Önce vazgeçtim.
Sonra kaybettim.
En sonda yine şiirlere sığındım.
-Büşra ÖZEREN
5.0
100% (1)
