Yatağıma uzanmıştım dün gece;
Durup durup saate bakıyordum.
Gözlerimi kırpınca acıyor,
Etrafıma bakıp eksiklik hissedince canım gözlerimden daha çok acıyordu.
Sanki hala burdaydın.
Annem yemeği hazırlayacak,
Ben sofrayı kuracaktım.
Yanına gelip boynuna sarılıp yemeğin hazır olduğunu söyleyeceğim.
Yemekten sonra uyuyakalacağım,
Yatağımı hazırladığında beni uyandırıp yerimin hazır olduğunu söyleyeceksin.
Üzerimi örtüp ışığı söndüreceksin.
Sonra en erken ben kalkacağım,
Kreplerle çayı hazır ettiğim de abilerimi uyandıracağım birlikte masayı kurup
Annemle babamı uyandıracağız.
Ve siz çok sevineceksiniz.
Bir abim yine şekeri unutmuşsun diyecek,
diğer abim yumurta yine tuzsuz olmuş abem diyecek.
Annem bulduğunuza şükredin hazırlamış işte ne güzel diyecek.
Babam eline sağlık kızım çok güzel olmuş diyecek.
Sofranın ortasında babam yine su isteyecek hep öyle olur zaten.
Abimle birbirimize bakacağız, o getirsin o getirsin diye.
Ama ben kıyamayıp yine getiren olacağım.
Sonra babamla birlikte markete gideceğiz,
Tüm bütün ağır poşetleri ben taşıyacağım, ellerin acımasın diye.
Yorulduysan ver kızım diyeceksin ama ben vermeyeceğim.
Koştura koştura işlek caddeden geçeceğiz sen ellerimi tutarak.
Ve evimize geldiğimizde tüm aldıklarımızı ben göstereceğim anneme hevesle.
Annem yine bir sürü şey almışsınız ne gerek vardı diyecek.
Gongların hepsini alıp balkona kaçacağız babamla,
Çoğunu ben yiyeceğim gongların çünkü ben daha çok severim.
Babamda beni sever çünkü ben onun bir tanecik kızıyım.
-Büşra ÖZEREN