RÛCU ET

Düşbaz uygarlıkların ey asil prensesi
Bir halkın dilini kanatan sloganlarla karşındayım

Madem adaletten söz ediyorsun
Öyleyse aşkta ırk ayrımı niye
Sen hangi ırkın prensesi
Hangi sömürgenin aşk korsanısın

Volkanlar kaynamakta
“Mavi bir kadehten buselerin, magmalar gibi taşmakta”
Damıt yüreğime soğuyan lavlaları
Kinini kusmadıysan hâlâ
Nasılsa emrine amadeyim
Mezarlıkta soy beni

İstilaya uğramış bir yüreğin son prensiyim
Al elimden mihrine yazıldığım beni

Çorak bir yürektir bendeki
İçinde ihtişamlı aşk mabediyle
İlhak et herşeyi

Varsay ki ta ezelden seninim
Varsay ki ebedim yok benim
Varsay ki korumasız bir adayım
Israrınla bir uygarlık yarat içimde

Sen gücü elinde tutan prenses
Bense esirin

Halkıma verdiğim sözü tutamadım
Talana muktedirdir yüreğimde
Varsın depremler olsun
Dumanlar tütsün

Yeterki sen
Sen “zuhur et içimde
Ya beni bütünüyle ilhak et
Ya yangın yerine dönmüş yüreğimden rûcu et

Efkan ÖTGÜN
Şiirin prensesi sevgili Songül ESKİ’ye saygılarımla.