Aşk’a geç kalışın
Çok erken değilmi küçüğüm
Hangi resmin soğuk kadrajında unuttun kalbimi
Şimdi soluk bir yalnızlığın yüzüne nasıl bakıyorsun
Yokluk’la yok olmanın arasında
Beni kalbinden çıkarma cılız bir akşam vakitlerinde
Gelde yak artık şu körolası ateşimi
Hep aynı sessizlikle
Aşk’ı bekleyen bir tek benmiyim sanki bu şehirde


Geçer sandım
Geç kalmışlığının en erken vakitlerinde
Hani bazen eksik kalan yanıma
Öfkeli bir sözün ucuna iliştirirken seni
Sımsıkı yumruklarımı sadece adın çözerdi
Gecemin gamından küf tutardı odamın duvarları
Ellerimde sen değilde
Tüm aşıkların yüreğinden çaldığım
Umutlar kalırdı saçlarının yerine



Küçüğüm
Aşk’a geç kalışını
Gelmeden dünde kalırsın diye
Aşk’a bile söyleyemiyorum korkudan
Ya sen kalırsan
Korkak bir yalnızlığın kapı arkasında
Ya Aşk’ta
Temel’li senle beraber kapımdan dönerse
Ne seni ne beni umursamadan
Oysa beni bir gün seversin diye
İçimde çocuklar uyurken
Sevinç çığlıklarımın sırrını sakladım
Üşüyen bir yanımda
Geceleri yırtılan her sabahına

Bazen
Kah duvarlara haykırdım kırılgan gözlerimle
Bazende
Soğuk bir gülüşe sararak gizledim seni
Bana gelişin kaç dün eskitir acaba ?
Yada kaç geç kalışın, kaç erken’de biter
Hadi küçüğüm
Gitmelerin son durağından dön usulca
Bu kadar acı büyümeden ayrı ayrı yerlerde
Ve hala eksik, ve hala yalnızsan sende benim gibi


Ayhan’ca Cümleler
Ayhan AKDENİZ