Bırakacam bir gün düş perilerimi
Gözlerimin derinliğinde
Hayalim çarmağa gerildiğinde
Ayrılacağım çocuk yanımdan

Haps edeceğim sinemin derinliğinde
Gün yüzü dahi görmemiş minnacık masumiyetimi

Derin kederler sarlacağım gönlüme
Daraltacağım gönül sahamı
Minnacık bir barakaya saklayacağım
Karanlığın yarasalarından kaçan
Sevda bülbüllerini

Zülüf leyli,leli türküsü çaldıracağım
Henüz taze okşadığım saçlarının hatırına
Soğuyan ellerim teselli bulacak belki
Saçlarının yumuşaklığını hatırladığımda
Ey leyli yar

Minik bir masal söyleyeceğim kendime
Ruhum çocuk olur,dilim büyük adam gibi laf edecek
Kulaklarım dinledikleri ile avutacak benliğimi
Kanacak çocuk kalan yanım
Anlatılan sahte mutluluk masalına

Bilmeyecek hiç bir zaman büyümenin kirlenmesini
Bilmeyecek hiç bir zaman
Gerçek hayatın karanlık yollarını
Hiç bir zaman yürümeyecek dirilerin tahtalı köyünün
Mahşer sokağında

Taki kalabalık tarafından
Fatiha’lar ruhuna okunduğunda anlayacak
Faniliğin kasırgasında geçtiğini
Ağıtlarla karanlığa uğurlandığında öğrenecek
Dünya’lığın şerbetinden içtiğini

M,Kılıçel