(askerlik hakkında muhabbet devam ediyor)

geride kalanı boş ver
geriye kalan ömürlerinin en güzel, en genç çağında
çıraklarının mesle(ği)ni öğrendi(ğ)i
gençlerin evlendiği
kiminin çoluk-çocuğu gavışdığı
kiminin de yıllar yılı okuyup
temteze bilgileriyle
imtannara girecekleri yerde
işe başlayacakları çağda
“-geeeel bakalım askere”
hem de gosgoca iki sene
insan bildiğini unudur
kambur üstüne kambur

askerliğini yapmayanı
memur etmezler
işe almazlar
gız vermezler
adam yerine goymazlar
“-ne len gayfada bile aynı masaya oturmazlar,
oyuna almazlar”

gençliğinin zirvesindeki adamın
ömrünü yok say iki sene
valla milli servet heba ki heba..
bey(h)uda,
milleti, milletin emeğini heba ederler
emme netçen ‘şeriatın kesdiği
barnak acımaz’ derler
asger milletiz ya
yetiyo

düşün ki onsekizinde okulunu bitiren bir gence
durr!
git dört sene sonra gel,
hayatını, bu güne kadar öğrendiklerini,
sevdiklerini,
seni sevenleri
beklet bi iki sene
koy bi git ikki sene daha
ne ders galı(r) aklında
imt(ih)anda neydecen
..
öğrendiğinin manası yoğusa
neye okudular, mesarif ederler
anlayana prava
bi Gabış Musasının,
bi de asgeriyenin işine akıl sır ermez”


hinci sen orta-lise derkene
altı sene daha dirsek çürüttün de(ğil) mi
anayın-bobayının eme(ği)ni koy bi tarafa
diplomoyu da cebine goydun
“-biss!” ged esgere
bambaşga bi insan ol gel!

çoluk-çocu(ğu) bile unuduyo kimilerini
valla izinden dönüp de ağlayanlar olurdu
“-gızım beni tanımadı” diye
içli-içli ağlarlardı
iki gözü iki çeşme!
“-dedik ya;
bi Gabış Musanın,
bi de asgeriyenin işine akıl sır ermez”

“-Musa netmiş lennn…”
“-daha netçek yau
bi seneler Celepdaşlılar bunu fena benzetmişler
valla sebep neyidi,
tesadüfen bulunmuş,
bulan filen olmasa, geberip getçek
iki-üç hafta hasdane de yatdı
köylü elbirlik etdi
hasdane masırafı,
abıkat parası
ne gereğiyosa, bu dutdurmuş illa “Allahdan bulsun”
garısının aklını erdirdiler de
ma(h)kemeye verdi

köylü gene döğeller filen deye
gamyon gamyon daşındı ma(h)kemeye
bir iki makeme derkene,
seninki sulf olmuş, Ayıplarlılarınan neyeyse,

birini köpek mi ısdırmış ne de
senin ki töbe üsdüne töbe
“n’oldu Musa Emmi” dedim
“bak münafıklara uyduk
biz kendimizi alemlerin hakiminin yerine goduk
adamlara ceza vermeye gakdık,
Canab-ı Allah kendi verirdi cezalarını
töbe estağfirullah töbe”
“peki amca” dedim,
“sen ne günah işledin de
Ayıplarlılar tarafından bu cezaya çarpdırıldın öyleye”
…
“ya da bizim köyün günahı neyidi bari onu söyle”
“bu dünyaya imtama geldik imtama” dedi
demek kiyne bu bi günaha girdi
cezasını da bu dünnada Ayıplarlılar verdi
“oh olsun” öyleye..

neyise boşverin,
asker çocuğu dedim de
askerin biri memleketine mektup yazmış
“-bobacığım çocukları özledim ala ğel”
bobası bir pazar günü torunlarını almış
ver elini Bolatlı, o gün karargahta;
herkes tıraş olup,
içtima halinde bekler
bütün bölükler

bizimkinin adı anu(n)s edilince
koşalak çıkar, on kişinin başında bir görevli
ziyaret yeri bir uzaktır ki
yayla yolu ğibi

neyise,
takım serbest edilince seninki ok gibi fırlamış
buradan goca balamıd gibi bi mesafe
herkeşden önüş alıvımış,
parkın etrafını üç adımda aşmış,

bu arada bobasının olduğu, barakayı anlamış
o heyecanla barakanın kapısına varmış

dinelmiş kalmış

bobası varımış

oğlu varımış

kızı varımış emme;
…
seninkini bi telaş almış, hiddetle
“- hani boba” demiş
“- Fadime nerede”
oğlu hiddetli, bobası şaşkın,
“-ne Fadimesi” demiş
…….
“-Fadimeee?”
..
“-oğlum sen “çocukları öğsedim ala ğel” demişsin
ben de aldım ğeldim”

“- ben anasız çocukları ne yapcan boba
Allah, Allah
altlarını mı alacan,
Allah’ın aşkına ...” demiş
gerisin geriye dönüvümüş,
söve-saya”


"-aslı yokdur len, hiç olu mu öyle şey, uydurmuşlar”
“-valla bilmen yalan, bilmen essah
obalı söyleyennerin boynuna”
“-amma….
"aslı olmasa kerem yanmaz",
ataş olmayan yerden duman çıkmaz
ya da
osdurulmasa kokmaz”

“ben size bi…
…
neyise boş verin!”