Hangi sabah doğan güneş
merhem olur yaralara
susturur mu
gözyaşının feryadını
salıncaklı çocuklar vurulup
ölü düşerken yerlere
kim dindirir toprağın sancısını
söyle
kanlı gelinliğin eteğinde ağıt yakanların
kim anlar acısını

hangi hayal
avutur gönlümü
hangi deniz alır acıları içine
ben bilmem
ayın çehresinde yarılırken gece

anlat
sensiz bir bahçede
zulmü ölüm tanımışım ben
en güzel şiirler
en güzel şairler tarafından
çok ıraklarda
çok ama çok uzak diyarlarda yazılır
sürgünler boy verir fidanlara
demir parmaklıklar arkasında açar
en güzel mor çiçekler
gelincik tarlasında ölürken kelebekler

örümcekler ördü ağını yine
gök kanatlı ak kuyruklu güvercinler
uçar mı sandın
serçelerin ayakları altında kırılırken
çürük dallar

ben hece bilmem
ben sözcük bilmem
kum taneleri ayaklarımın altından kayarken
kimseye söyleyemem
toprağın bendenim de ölüp çürüdüğünü
sende anlat
anlat
en güzel şiirler
en güzel şairler tarafından
çok uzak diyarlarda
çok uzak memleketlerde sessiz vadilerde yazılır