dönüp dolaşıp kendime geldim
oysa gölge olmanın mutluluğuyla
güneş vurdukça değişen esintilere dalıp
sabahı karşılamak istiyordum

tabi o tat ve neşe yükünü almış
değişken tutkulara dalmakla meşgul
zorlama şarkıların yükseldiği bahçede
ahengine karışıp bir yaprağın
bir daha mesut olmak mümkün değil

ama canım ne kadar sıkılıyor anlatamam
farz edin toprağın üstünü bulut sarmış
bir sıkıntı ki yağdı yağacak
sonra kurak düşler sokağından sokulan
ani bir umut hamlesiyle yıkılıyorsun
hayal oluyor esnemek

bütün bunlar topluca bir intihar
en küçük detaya saklanıp savrulduğunda
çoğalan sevgiye şaşırıyorsun
ne rengi değişiyor dünyanın ne renksizliği
iyi ve kötü
aynı mezarda mecburen

demek rastlantı değilmiş olan biten
yaptıklarıyla kırgın ölülerin uzattığı
taze bir sesle yankılanıyordu evren
hazır olun
hazır olun sönmeye lütfen.