oturur söylenirsin içinden
yol yoldur
veya küçük bir yağmur yağıyordur kim bilir
ayaklarını toprağa sürmeden önce
vazgeçip gelmeseydin buralara
bir kaç söz edip unutacaktık her şeyi zaten

an varlığımızın içinde genişleyen tabur
veya alaylı bir incinme merasimidir
emin misin içim
emin
hafiflik düşününce başlar
düşün içinde dua

başı döner sararır camda yapraklar
bir sonbahar rüzgarıyla konuşmaktansa
uyurum ellerinize küsüp
busesi tesellisi olur kuyuların
üzülmez sular
beklemez ve ağlamazlar

artık genişleyen durgunluğun doyduğu
hiç kimsesiz bensiz şey
anlamını sorgular yıldızların
veda eder
kendi kuyruğuna basıp yalanların

ritmin heyecan kanadında soğuyup
dinmeyen bir çığlık yok
sanılsa da anlatamıyoruz belki
oturur söylenirsin içinden
yol yoldur
veya küçük bir yağmur yağıyordur kim bilir.