İnsan hiç gözünü özler mi
Özlemenin ismine söver mi
Kahır da neymiş arkadaş
Kahır etmeye de kahreder mi
Yahu
İnsan hiç ruhunu özler mi
Özlüyor işte
Şimdilerde
Bir kaçak bakışın hayali yerleşti
Gitsin istemiyorum bir an bile
Uzakmış şehirler
Kimin umurunda
Kimse anlamaz elbet
Böyle sevdayı
Bekleyen de yok anlamalarını

Özlüyorum işte onu
Tarifi olmayan hallerde
Telaffuzu olmayan dillerde
Tesellisi yine gözlerde
O olmak nasıldır bilmezsiniz
Aynada görmek her bakışta
Öyle ki
Görünüyor işte
Baktığın her yerde

Aslında
Kuşları da yazmak geliyor içimden
Gökyüzünü de
Denizi de
Toprağı da
Ne yapacağını
Bilemiyor işte insan
Aşık olduğunda

Hem
Özlemek koymuyor be
Adam gibi sevdiğinde
Şöyle dürüstçe sevmek işte
Ölürce
Yaşamın onda olduğunu bilirce
Kendi kanına küserce işte be
Yaramaz ki
O yoksa kanında hiç bir şeye

Nefes almak şöyle dursun
Zaman
O da dursun isterse
Hem insan hiç zamana küser mi
Küsmüş olsa bile
Zaman ondan gider mi hiç

Karışığım arkadaş
Okuma şiiri
Bırak beni içimdekiyle
Ben o dedim diye
Üçüncü kişi de zannetme
O işte
Esas kızı o bizim hikayemizin
İnsan hiç
Esas kızı sevmez mi
Özlemez mi
Özlüyorum işte be
Suya hasret kalmak ta neymiş
Yağmura sitemim var dilimde
Bir benzeteyim dedim de
Yetmiyor o bile işte
Varsın yağmasın artık
Kurusun toprak
Çatlasın gökyüzü
Dökülsün dualar da gerisin geriye

Hey sevgili
Madem ki tutamıyorum şimdi ellerini
Bir daha yapmalıyım demek ki
Rabbime bir niyaz
Bir dua etmeliyim ki
Tam olsun hikayemiz
Eksik kalmasın
Mecnunun Leyla’ya da özlemi
Ferhat’ın Şirin’e hasreti
Yada bırakalım eskileri
Şimdi diyorum şimdi
Biz varız bu dönemin ibreti

Yahu
İnsan hiç melekleri kıskandırır mı
Nur’ları döküldü bildiğin
Ağlayan melek mi olur hiç
Ağladılar işte sevdiğim
Elimde bir fotoğraf
Gözüm gözünde
Doluştular odama
İnsan hiç korkmaz mı
Korkmadım sevdiğim
Bakmadım bile yüzlerine
Ayırmadan gözlerimi
Diktim o kurban olduğum gözlerine
İnsan hiç etkilenmez mi
Hiç sevgilim
Hiç hemde
Kulak asmadım sözlerine
Seni konuştular sadece
Kıskandılar sevdiğim
Kıskandılar işte

İnsan hiç sevgisiz yaşar mı
Sen ki sevginin tecellisi
Sen ki nuruna gark olduğum
Bir damla yaşına ölürüm
İnsan hiç bir damla ile taşar mı
Taştım sevdiğim
Öyle ki
Tüm alemleri aştım
Sana göre ben Aşk’tım
Sen
İnanma sakın Aşk’a
Benim sende yerim daha başka
Ben ki
Senin için gelmişim bu dünya’ya
Gerekirse uğrunda
Dünyayı da yakıp
Mutlu ederim seni
Ama korkma sen olur mu
Çünkü
Gitmem seni ardımda bırakıp

Öyle ya sevgili
İnsan hiç sevdiğini bırakır mı.!!

Ferit Özmen