Anne !..
bu gece bir dilek dilesem yıldızlardan
yarın uyandığımda
çırpındığım çocukluğumda
sökükleri dikilirmi umutlarımın
yorgun gözlerindeki
yoksulluğun dinermi anne
bir çocuğun duası
bizlere harcadığın
şaçının süpürgesini kapı arkasına gizlermi
gülüşlerimi sana versem anne
yüzündeki çizgileri
unutturur’mu acaba baktığın aynalarda


Anne!..
benim şaçlarımı taradığında
efkarlı türküler olmasın emi dudaklarında
korkuyorum daha büyümeden
kaderim sana benziyecek diye
her kadına hep yalnızlık’mı yakışır anne
çocukluğumun sende elinden tutsan
gitsek buralardan anne
kimselerin bulamıyacağı yere gitsek gitsek anne


Anne !..
senin dualarını
benim umutlarıma kardeş yaparız değilmi ?
elbet bu dağların arkasında
yani kaf dağının ardında
bir Anka kuşu
beni duyarda yol gösterir bize
yağmur sonra
ve arap kızı düşmeden peşimize
hani bana anlattığın
masallardaki gibi
bir yerlerde
acıların yoksulluğun
ve gözyaşının olmadığı bir yer vardır
Değilmi anne
bulutların pamuk şekerlere benzediği bir yer vardır değilmi ?
rüyaların en güzel yerinde
ihanet sırtından vurmadan vefayı
atarız kendimizi
bir çınar ağacının altındaki
pembe pancurlu kulübemize
bakarsın kırmızı başlıklı kız
ve yedi cüceleride çağırırız


korkma
anne korkma
kaderede ölümede söylemem
söylemem kimselere yerimizi
Geceleri pencereni açık tut anne
sen uyurken yıldız düşsün avuçlarına
bakarsın bakarsın rüyalarda
daha sabah olmadan düşeriz yollara
zamanıda durduralım giderken olurmu
saat onikide kaderimiz kaderimiz değişmeden değişmeden anne


Ayhan’ca Cümleler
Ayhan AKDENİZ