Mutluluk zahmetli bir hayat için
En erken uyanmanın yoluna çıkmak
Ve vaktin tazeliğine inanmak gerekir elbet
Tekmil bir sevda dağına omuz verip
Cihanşumül bir gönlün adamlığını üstlenmekten başka
Bir de sırılsıklam ıslatacak kadar
Yağmayı bilmek
Muhtemel heyecan hazlarını da gözardı etmemek gerekir

Şimdi vaktine varlığını sun
Kendince konuşkanlığını yap
Sevmek sağırlığını
Sevmek körlüğünü
Takın kalbinin olanca ağırlığını
Yarın diye bişey yok
Yarın diye bişey yok
Kalbinin attığı andan dahası yok
Kalbimin attığı andan dahası

Bir cihettir gözün gözü gördüğü
Ama her cenahtır gönlün gönlü bulduğu
Göze göz gerek gönle ne gerek
Ah aklım yine kundurasız çıktın sokağa
Kan revan olacak dudakların

Aman Allahım ben ne kadar çok kimseyim
Gök benim yer benim
Şu akan ırmak uçan kuş benim
Bokun içinde ki böcek benim
Kim benim aşklandığım
İşte asıl o benim

Tuz sızlayanı olduğunda su içermiş
Akrep korktuğunda ölümlükten
Kendini zehirlermiş
İnsanda bir kalbi olduğunu bildiğin de
Gider dibine kadar severmiş

İşte bu yüzden rakamca konuşmaz
Ömürce susmazmış
Bunu bildim bunu dedim işte

Şimdi gölgemi de alıp çekip gidebilirim...