Aklın havsalanın hallerine ilişmeden
Hatta hayalin bile gücünün yetmediği
Delişmenliğin en dibinden zirvelenip
Rüzgarın esirgemesini bile hiçe sayarak
Gönlümü gönüllü savuracağım uçurum
Arıyordum maviliğin içtenliğini susarak
İçimde döllendirdiğim aşka nefesi
Tuttum hapsoldum hapsedecekken güya

Bazılaşmak istemeyen bir yarından öte
Bir bulmak buluşmak sahip olmak ötesi
Nasıl onulmaz yerlerimi zabdettin
Nasıl iliklerime iliklenip kenetlendin
Hususen kimsin kendime bile söyleyemediğim
Sırlarımı birer birer çekip alabilen
Kilitlerimi aynı anahtarla açan maymuncuk

Bir çiçeğin kırılgan sesi gibi işleyip
Ne umut ediyorsun eskimiş kalbimden
Ve kalbim bilmem kaç kimsenin vatanıyken
Tek bir nefesinle nasıl fethediyorsun
Yumduğumda gözlerimi kocaman bir dünya gibi sen
Faltaşı gibi açtığımda tüm evren sen
Nasıl oluyorsun görmediğim tutmadığım
Ellerinle her azamı nasıl sıkı sıkı tutuyorsun
Nasıl bir magma var içinde beni sana böylesine çeken
Nicedir senin aşkın nece konuşurda
Böylesine kanatsız uçurur beni iklimlerinde
Ah visalinin hayali
Tüm ufukları mı tutmuşken
Ben ne olacağımın hesapsızlığıyla
Kulun muyum kölen mi
Yahut dişlerinin arasında dilin miyim bilemedim ben