bir belanın tam ortasında ektim
karanlığın dibine orgazm olmaz otları
bir maket bıçağının keskisinde tattım
kanın asil tadını
tam o anda karar verdim
adıma
dördüncü cemre!
bir kadının kıskançlığından kendini
atma anına denk gellmişti kayıtlara geçişi ismimin.
oysa karanlıktı ve ben orgazm olmaz otları ekmiştim.

annemin göğüslerinden fışkıran siyanürde sanıyordum ben ölümü
doyarken, içip! kana kana hayat veren siyanür sütünü.
babam öğretmişti bitkilerin çiftleşme görmediğini
işte o an acı ilişti iliğime
çiftleşmeyi beceremedi de o andan beri ruhum
sanırım acı mastar haliyle kaldı zihnimde.
bakir döngüler spot yakarken yakalandım polise
suçum ot ekmekti karanlık sokağın en olmaz yerine
oysa bilemezlerdi orgazm olmadığını kök salmaya yüz tutmuş otların...
ve bilemedim koluma geçirilen halkaların atmosferdeki önemini
nefes almaksızın küreselleştirildiğimi....
oysa ben otları yalnızca bir nefes için dikmiştim
aşıklar mahallesinin
hüzün caddesine....

iliklerimden sızdı uyuşukluk ruhuma
tiksintim daha ben siyanür içmeye başlarken gözlerini açtı
bir kolpa nöbet esnasında boğdum korkuyu
yitik canlar benden medet bekliyordu
oysa zihnim orgazm olmaz otlar besliyordu
ateşli sevişmelerin sonrasında ulaşılamamış zirve hattıydı orgazm
iliksel bir muamma ya da
ya da yalnızca orgazm olmaz otlarının
hazin yazgısı....