suçu benim üstüme at; bir suçlu aramaksa niyetin
basit bir zamanlama hatasıydı derim
alırım dökülen yüzümü yerden, toplarım kırıklığını içimin
ve ardıma bakmaksızın giderim


suçu benim üstüme at; iç sorgulamalarında mecbur kalırsan korkup idamdan
her doğan bir gün ölür derim
tutarım kefenimin bir uçundan, ellerimin boşluğa düşüşünü görmez
uçar giderim....


suçu benim üstüme at; kabarınca deniz
inkarına sığınırım rotasızlık teorisinin
sığ sularda çapa atarda, derinlerine doğru seyirtirim gönlümün
sonunda bir dudak burkmasıyla geçiştirip giderim...


sen gülümse dünyaya bir hayal kırıklığının yosmalığında erit içinde biriken kederi
biz bir araya geldiğimizde gülen haliydik yaşamın bilirim
gös yaşlarıyla yıkandığımızı ve kutsal acıyla vaftiz edildiğimizi sayma istersen
içindeki sesi dinlemen icabe dersede suçlu oydu deyip kestir at sen
bedelini ben öderim...