Gözlerinden görüyorum
Bu adam kendinden vazgeçmez söyle gibisin ama
Ben kendimden vazgeçeli bir ömür geçti doktor



Geceleri yaktığım mumlar gibi ümitlerim yanıyor
Saatler aylar ve günler geçiyor
Bir ömür sevgisiz ve onsuz bitiyor
Yüreğimdeki ümit gidiyor doktor


Ben sevdim için delirdim
Geceler sanki üstüme geliyor
Umutlarım çürürken bedenimde
Çizgiler yüzümü tek tek çiziyor
Havalar daha soğuk şimdi
Bedenimden çok ruhum tükeniyor
Yaşamıyor anladın mi doktor
Yüreğim yaşanmıyor


İçten içe daha çok acıyor yaralar
O yok ya burada canım çok yanıyor
Hep ben eskiyorum bu hayatta
Dayanamıyorum artık çare bul doktor


Hiçbir şey olmamış gibi beni hiç eden
Ayrılık kan kaybı değil mi doktor?
Unutulmayı o hiç hak etmiyor mu peki
Bize yeni bir kalp nakli gerekmez mi doktor...

ŞiiR : Gökhan Şentürk


şiirime ses olan nefesiyle can veren sayın FUNDA SAĞLAM ’Ablama ’ teşekkürlerimi sunarım..