Belki bir sabah belkide bir gece gidersin sessiz sedasız.
Arkana bakmadan gözlerin yerde.
O bakışlar ah o bakışlar kim bilir neleri saklar acıyı,hüznü yada sevgiyi.
Bırakırsın arkanda ne varsa.
Gömerek her ne varsa içine kaçarcasına gidersin.
Seni öyle anlatırlar ki şaşar kalırsın neler söylerler neler tanıyan ,tanımayan.
Aşk bu bazen gitmek gerek sessiz sedasız kimseye görünmeden hemde vedasız.
Bilmezler söylerler neden niçin demeden.
Alıp tüm yükünü gönlüne ağır ağsak adımlamak.
Yanarken sinede bir kor ateş.
Bir damla suya hasret kalmış dudaklar gibi.
Yanmak giderken yanmak severken yanmak bitmez bir türlü bu yanmalar.
Sustum yürüdüm arkama bakmadan yüklendim elem,keder ve daha ne varsa.
Yandım ben yandım ateşime sarıldım yandım.
İşte böyledir benim gelişimde ,gidişimde sessizce.
Gözlerimde sakladığım belkide son göz damlamsın sen..
Senide götürüyorum yanımda üzülme sen.
Beni sana bıraktım.
Dönerim bir zaman sonra belkide kim bilir.
İşte o zaman anlarsın gönülde olmayan gözde olmazmış.
Gözümde bir damla yaşmış,sın meğer saklanan.
Aksın bırak damlalar kendi halince.
Gidişim gönülden ayrı düşmek olmadı gelişim kavuşmak olsun.
Gönülde olana gitmekte aynı kalmakta.
Sessiz sedasız belkide vedasız.

Mehmet DEMİR sk.