-- o en güzeli sürmeli gözlere --
-- Sürmelim’ e --
-- yitirdiğimiz, katledilen o bütün can dan öte canlarımıza --

bir şiir bırak bana
giderken

kuruyan gülleri anlat
son güzün hasretini eski bir bahara
beni anlat tükenmiş zamanlara
eski bir resimden


bir şiir bırak bana
ışıktan mısraları
son güzleri
öylesine güzel gözlerini
ve paramparça bir şiire
sürmelerinin son gece rengini sür
ve gözlerime bırak kalsın öylece


ıslansın ayak izlerimiz
yalnız sokaklarda
vakitsiz yağmurlara anlat beni
içimde bırak fırtınalarını
bu gece bir gülüş düşür
sensiz yanlarıma


bir şiir bırak bana
çocuk uçurtmalarımıza yükle o serin rüzgarları
ve bakışından bir ok sapla mısralarına
renksiz bir tablo gibi
suskun gecelerime örtebileyim
sensiz
sessiz
zifir karanlıkları


bir şiir bırak bana
zamandan ellerime düşür rüzgarları
bilinmedik bir geceye bırak sessizliğimi
ben
kuruyan gül yapraklarında bulurum seni


sessizliğimizi
çaresizliğimizi
fakir bahçelerin yalnızlığı gibi
bir tabloya bırakıp ellerimizi
gün batımı saatleri
sardunyalar gözyaşlarıyla yıkıyorken mevsimleri
hüzün ceketini giydirip üşüyen bu son vedamıza
geriye bıraktığımız her ne varsa
bana bir şiir bırak

suyla ateşin küle hikayesini anlat istersen
ya da varlığında yokluğunun zemherisini
saçlarına ak düşen yalnızlıklarımızı
gün gün eksilen yanlarımızı anlat



bir şiir bırak bana
hüzün bahçelerinde iki yalnız salıncağı
ve topraga karışan sızılarımızı
fısılda rüzgarlara

bana bir hüzün bırak giderken
hiç dinmeyecek yağmurları bırak bulutlara ...










Şiirin bütününü birlikte kaleme aldığımız değerli can dostum
Ayşegül Aşkım KARAGÖZ ’e şükranlarımı sunuyorum.
on ekim ikibinonbeş / istanbul / Konya


* şiir fonu Şarkı : Çiğdem YARKIN / Şimdi en açık renginde gözlerin
Güfte : Ümit Yaşar OĞUZCAN
Makam : Kürdili Hicazkar
Beste : Kâmuran YARKIN