Geceleri anlatın onlara…
Giden bir Adamın, günahlarıyla sevişen Kadını.
Çılgınca öl(e bilmek)mek şimdi.

Duvarlar kan kusuyor gecelerde.
Yağmur yağıyor, ellerim üşüyor
Üşüyor ellerim.
Bir ayaz gecesi gidiyorsun sonra…




Yağmur yağıyor kente.
Caddelere adım atılmıyor sevgilim.
Ellerim titriyor.
Dilimin ucunda kendini ayyuka vuruyor şehir.



Sevgili;
Parmak uçlarım ardından kendini kaybediyor.
Küf kokuyor önünden yürüdüğüm evler
Gözlerimin ayyaşlığında gidiyorsun sevgili
Kaldırımda tökezleniyor dizlerim.




Şimdi acını anlata bilmek taş duvarlara
Berduşlara / kimsesizlere
Kentin korkak lambalarına.
Anlata bilmek
Okunmayı bekleyen mektuplara.




Art-arda kaç defa devrilir yüreğim.
Dil lâl olur,
Perdesi yırtılır ömrün.
İçim küser herkese.
Bilsen
Yokluğunda kaç sabah eksilttim
Kaç yara…




Bir Eylül gecesinin bitiminde
Yağmur yağıyor kente
Ve unutuyorsun sonra.
Tutuğunu ellerimi / yüzümü / avuç içlerimi.
Kahpe bir ayrılığın bağrında unutmuşsun öpüşlerimizi.




Duvarlar kan kusuyor gecelerde.
Yağmur yağıyor, ellerim üşüyor
Üşüyor ellerim.
Bir ayaz gecesi gidiyorsun sonra…