Yine güneşin batma saati
Delirmek üzereyim, sensizlik üzerime gardiyan
Adı yasemin olan bir çiçek, kapıyor yapraklarını beyaza
Bir cadde var, koskoca bir hükümet
Caddenin sonu sen, başı sen
Geçmeyeceğin yollara mahkûm ben
Açmayacağını bildiğim bir çiçeğin bir damla suyu ben
Vakit çok yakın, gün esmerde,
Feryat saati gönlümün iç cebinde
Ama sen, yaseminsen,
Neyi alabilirsin eline?
Bir göğsü açıp neyi görebilirsin içinde
Koskoca bir caddenin ucunda ben, sonunda ben
Siyahı ben,
Açmayan beyazı sen.

Gece tüm bedenimde ressam
Çaresizliğim boğazımdan aşmış, hıçkırık tek düğüm nefesimde
Her geçenin sabahına ulaşılmaz ağırlık, omuzlarımdan sarkar
Bittiğimi sanırım alaca karanlıklarda
Sancılıda olsa gün göğsümdedir artık
Adı yasemin olan bir çiçek, sabaha acar yapraklarını
Ta ki güneşin batma vaktiyle kavrulana kadar yalnızlığım
Yasemin; başka günlere açacak çiçek
Yasemin; başka gözlere dalacak çiçek
Yasemin; sevgiye paha katacak çiçek
Yasemin; benim olmadığım bir dünyada, benimle solacak çiçek.


Ünal
10.03.2008
Ey çiçek; Artık bu bahçede açmazsın, bu gözlerde sulanmasın
Sen hayatına yön vermek için, çok geçitler aşarsın.
Sadeti parada arayıp,mutluğu büyüklerine bırakırsın
Sen bu gönül diliyle ancak hüsrana sarılırsın.