Ünye,
Bakışı göğsümde künye.
Sözleri bir şırıltı,
Çağırır bahar gibi.
Berrak bir göle menzil olmuş duruşu,
Gözleri mavi, hüznü gümüş,
Bir sanatçının portresiyle, notalarda söyleniş.
Pul, pul kanatları açılır,
Üstüme düşer tüyleri,
Yoldaşım olur foktan balıkları,
Atılır voltalar, belinin kuşağında horonca.
Ve Ünye,
Tatlı bir şarkı.

Ünye,
Saçları yeşile çam,
Kahveye kozalak ikramı.
Güneş kalbinde doğar,
Kızılı maviye batar.
Kadife bir sesle,
Seslenir bana, babama dedeme.
Arnavut kaldırımları özü,
Döker yüzünü kadılar yokuşundan şehre,
Yağlar martinini bir efsaneye,
Dağların diline, diline çalar sazını.

Ünye,
Ok et tellerini sineme,
Bir hicaz çalsın kıyında aşk ile.
Sandalında dertlenip,
Çınarında gölgeleneyim.

Dönersem yüzümü cehrenden geri,
Bil ki tatmışım bastığın yeri.

Ünal
06.11.2008