“len Hasan dedin de,
sankı senin Hasan deyip battığın adam hırlı mı
Hasan dediğin adam da tam bi macera; görsen ne hekayeler var,
hep çit dikiş gettiğinden,
tabi bu epey böyük öteki talebelerden
daha ortaokula gederken bile
köyde o zamanlar tapıcılar var
bizde ehli(vu)kukuz gari ya
senin Hasan kendini “tapı baş meendisi”
deye tanıdırmış çocuklara
görsen buna bi temenna ediyo çocuklar da
esas duruşa geçiyollar öğnlerini ilikleyollar yahay valla”

“-aynı mitli onun gibi işde
Senget’te bi ortaokul sınıfına girince
çocuklara ayağa gakmışlar, seninkini öğretmen deye
bu bağırmış, çağırmış, nutuk çekmiş
baksaykı koridordan ayak sesi gekiyo
“-ben gelesiye yoklamayı yapın” demiş
çekmiş getmiş

Terzi Fikri’ye elbise vermiş
“ortaokulun inkilizce öretmeniyin” demiş
iş paraya gelince “sen muzaferin bobasısın değil mi”
deye başını sallamış
çok sonura terzi meseleyi çakmış
bi ğün baksaykı senin Hasan, Aşcı İsmetin orda dıkınırımış
“-hocadan bana bi guru fasille bi pilaf ” demiş,
yeyince gakmış
bu sefte de İsmet “-valla alman hocam bizden ossun”
deye bundan hesap almamış”,

“-bunnarın cebinde para bitti miydi
davıl sesini dinlerler
yes ederlerimiş düğün evine
birbirlerini iterlerimiş, davılın öğüne
sonura da göya “para dakarlarımış” birbirlerine
bunu ğören düğün sahabı da
onnardan geri galmaz
o da elini cebine atarımış tabii..

emme biğün davılcı “dakılan ba(h)şış benim oluu(r)” deye
parsayı ellerinden almaya gakışmış
bis sürü hengame
durun-vurun derkene
bunnar gaçışmış”

Gökoğlan

“-len o bişiy mi
arada bunnarın yanına varıyoduk
gır-gır şamata gırla

senin ki camın öğündeki abdaslığa
pompalı bi gaz ocağı gomuş
yeni yetmelerden birini de ocakcıbaşı tayin etmiş
yövmiyesi ne mi
işdiği çay bedafa
ötekinnere parayna
aklısıra gayfada yimbeş
Hasan a(ğa)da on guruş’a
o yanıldı yenildiyse
çaylar beleş
aklısıra gumar oynadıyo
gaybeden üsdüne üslük
bi de bulaşıkları yüyo

emme bulguraşı bundan,
pişiren daşıran keleşlerden biri
yuka ekmek üstüne yay(ıy)o
üsdüne küflü deri peyniri
muhabbet ohhooo

geştiğimiz hafta badılcan turşusuysa
aşın yanında
bu hafta çay soğanı
top oynayıp gelmişiyiz
onca tığ gibi deliğannı
o mubarek de galabalıkta nası(l) yeniyo
gapış gapış, valla
sanı(r)sın ardımızdan atlı govalayo
varısa Hasan Abi döken saçana
illet oluyo(r) du
sanısın gayınna ğibi adapdan mesul
hepimizi terbiye ediyo(r) du

vakıt da böğünkü ğibi gün endim-eniyo,
ağşam garannığı çökmeğ-üzere
evi bi ğözel, başdan aşşa temizledi ufaklıklar
amma varısa haylamayı eyi beceriyodu.. gurnaz
valla kimse anasının evinde deği(l)
kendi evinde bile öyle hamarat çalışmaz
amma burda başlarına geleceklere dünden ırazılar
çünkü dışarıda galanı gurt gapar
emme bi(r) tek Göğoğlan hariç..

ne onun umurunda
ne de bize göre o bizim köylüydü
Göğoğlan ayrı bi tavlıkadan
başga bi tecemilleti di valla
emme Gökoğlan,… başka bi muamma
..
tamam.. dersine dıkkatlı da
ne emmeye, ne gömmeye,
ne mu(h)abbete geliyo,
ne bi mencilise garışıyo
ne de bi ilece yarayo,
ne de bi yaralı barnağa işeyo
ta öyle!

dediğim-dedik biri,
tabi zengin çocuğu olunşa da
eline yakışmayo ortayer işi,
görmemiş ki böyle bişi
can-ı yürekden sarılmayo bizim ğibi
temizliğe gatılsa da
doslar alış-verişde görsün hesabı
barnağının ucuyna dutuyo
“yeni ğelinin şey duttuğu gibi”
emme bizim de gözümüzden gaşmayo..

Hasan Abi
bize göz ediyo, siz işinize bakın asdanım
Gökoğlanı bana burakın
“-siz ona aldırman”
“-ben ona gösdercen az sabredin”
“-fe(h)metmez görünün” der gibi
goya çakozlatman
gibilerden başını salladı..
ani takke bizim çete gözgöze ğeldik
yüre(ği)miz serinledi
“ooohhhh, şükür” dedik
macera başlayo gari
seyret filimi hinci

hadi ben neyse de;
Gökoğlan, ötekinner gibi aç-açık galmayo
Hacı Göğebe başında
eve vardı mı ıscacık zobanın başında
“oooohh” kesdene kebap, yemesi sevap..
ye iç, yan gel yat..
ammaaa ya; ötekinner
Allahın unuttuğu gulları..





işdeee onarın hali harapdır,
irezillik-kepazelik had sf(h)ada
kiralık odalarda perişannıg
burcu burcu tüter
anasına satayın…
köyün yolu gapanır, gelen geden olmaz
ne ekmek ne odun..
ne harşlık..

aklıma ğeliyo daa..
insanın burnunun dire(ği) sızılayo hinci bile
neye derseniiiz, zor iş!
ya bizçileyin odunu yoktur
ya ekmeği, ya gatığı
ya harşlığı, ya da hepiciği
küllüyen mafiişş

onun uçu; biz..
birbirimizinen bağdaşmaya mecburuz
annacağ(ı)nız
bi de galabalık olunşa
biğünden biğüne..
bela da başımızdan eğsilmezdi,
başımıza tebelleş olan her bela; da bizi ganbağıynan
gazzık bağınan ba(ğ)lardı birbirimize

emme valla kimse bize bişiy deyemezdi
çokaşıvırıdık
sarıca ğibi..
çatdıklarına çatacaklarına bin pişman ederdik,
erkeğseler
bizim birimize yan baksınnar,
Dinarlılarınan akrabayız icabında
bi de Daşevli Cuci’inen, Alatakkanın oğlannar
bizim köylü olmasalar da
bizim dakımdanıdılar

Gökoğlan mı..
onun zati elin etlisiynen,
sütlüsüynen alakası olmazdı ki
ne zaman serserilik etçek Allahın garibi
varısa da yoğusa da.. sabah ağşam ders
Göğebe ona soluk aldırmayodu
“-netçen sen onnarı,” derimiş
“-iki ğün sonura sen müdür filen oldun muydu
it(a)at etmezler, hasitlenirler, aya(ğı)nı gaydırmağ isderler
sen onnara bakma,
uzak dur, serserilere garışma
sen de onnar gibi olcağsan
ben burada neye ömür çürüdüyon”


hacı ebe bize depeden bakıyodu Allah var
hani biz citdikiş gediyoz ya
onun durumu çoğ eyi
Allaha emanet..
emme biz öyle edemeyoduk
hinci ne yalan söyleyen
bizden.. trampet çalan var
top oynayoz eyi kötü
zatin sınıfın dakımı hep bizim köylüydü
eyi oynadığımızdan değil de
biz pası hep birbirmize atıyoz
ötekinneri gazımayoz,
eseltmeyoz..

fener formamız hazır hepimizin
maşda fenerliler alkışlayvıdı mı yetiyo
ötekinner gıcık olsa ne yazar anasına satayın
herkes bizi “eyi biliyo” sanıyo,
erkeklerise bi çelme falan daksınlar
valla hepimiz her yandan, hücum ederdik
garşı sınıf dakımları bizden çekiniyollar
şampiyonnuk; çantada keklik, inşallah
Hasan Abi bize “çete” derdi, eyvallah

de! ona gelcen
bizim birimizin odunu varısa
hepimiz onun evine çokaşırız
ekmek-katık paylaşırız
harşlığımız varısa
hiş değilise de tütünü,
cığara paketini ortaya atarız
müslümanın malı ortağıdı evelallah!!

amma Gökoğlan, evine gedemezsin
“evde ebesi var”
o gelemez neye;
“ebesi arar”
da bana galırsa mahana
işin aslı kendi de istemez ya neyse
harşlığından koklatmaz
“yaralı barnağa işemez”
neye; parasızlığın ne olduğunu bilmez ki
gosgoca köyün Arif ağasının o(ğ)lu

bizden üç yaş güçcük
emme sene kaybı olmadığından
geçen sene direk geşdi
bu sene bizi yakaladı
kopya vermez, neyye dersleri eyi
senin halinden anlamaz ki
mubarek “davşan boku,
kokmaz-bulaşmaz” bişi

zati bizim köylü olduğunu
bizim sınıfdakınnar bile bilmezdi
biz çeteydik, Hasan Abi demişmelyin
onu çeteye ihtiyacı yoğudu
bizim köylü birine, biri bişiy dese, toplaşıvırıdık
o bizim içimize girmez
tenefislerde bile ders çalışır
çalışkan da olunca
kimseynen takışmaz, kendi halinde
dedikleyin, davşan boku dedikleri cinsten biri
zati de bizim köylülere hiş benzemezdi

amma Hasan Abi eyi bilirdi
o’nun bizim köylü olduğunu
hiç zayıfı olmadığını,
biz çi(f)t dikiş gederkene
onun direk geşdiğini,
barnakla gösderildiğini,
bu sene de galır da belge alırsak
başımıza gelecekleri,

evvela kendisinin
“-anam avradım olsun
hepinizi, kör eşşeg sudan gelesiye”
döğceğidiğini
sanki kendisi ne bok da
bırak akrannarının çoluk-çocuğa garışdığını
ondan kaş yaş gücük Cemal Aganın
askerden geleli hanı vakıt olduğunu da
biz bilirdik emme deyemezdik..

o da kendisi garnının zayıf yannı eyi bilir
gerçi ha! siz de:
“-sen önce kendin toparla deyceniz emme
benim yaptığım hataları,
sizin de yapmanız şart mı
söz temsili ben hurdan atlasam,
siz de mi atlacanız..”
…
“-siz çalışın çocuklar; bana aldırman
bakın hinci; bizim oğlan;
adam ovaya gediyiyo
eşşek gibi çalışıyo emme
eve gelince üsdünü değişdiriviren
suyunu ılışdırıvıran
sırtını sürtüvüren var
adam gayfaya bile ğetse
yolunu gözleyen biri var”
..


“-ben Hasan Ağanız kimin umrundayın
oyusa benim akrannarımın
çocukları okula ğediyo
ben hâlâ dirsek çürüdüyon
yarın “tohh” dersiniz emme iş işden geçer;”
..
“-yok okumaycağsanız
boşuna bobanıza masraf etdirmen
bir an evvel gedin,
önce evlenin,
ondan sonurası Allah kerim
olu(r)-geder..

hocanın dediğini dinlen
varın getdiği yoldan getmen
benim adım hıdır
elimden gelen budur” derdi
..

DEVAMI YARIN