4
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
997
Okunma
an
melodisiyle gürlüyorkendi
çekiş ki topuzunu tutmuş
kalenin kapısı haydarını bekliyorkendi
vahşetlere vurulan gürz
sessizliğin manşetini basıyorkendi
dinmiyor pervazdaki bakışlarımın şıpırtıları
biliyorum bir damlası yok oluşların
sen tadını aldığım ayna
söyle neden oturmadan oturuyorum burada
ve buraya bir nokta konulmuş nokta’sızından
hiç kere devam eden ne
hep sıvaz hep sıvaz
elin mahzenden uzanmış
şarabınla bu dem
ve nemin şartı edatını kevgirinden geçirememiş
finalinden annem çıkarken babamın kaybı
böylesi bir acıya sevindirik doğum
ka
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz