çözümsüz ilmeğin boynumuza kadar cûş etmiş notaları
benzimizi suya çizsek rakımı yüksekten feryadı iner dağların

ey mancınıklar karşısında dimdik duran güneş
ben batanları sevmem diyor mu hâlâ o biri
ey hürriyetini çıkmazında bulduran el
biz yarım bir sancıya tutulduk
şiir bastı göğsümüzü
var mısın kırık kalpler tarlasına gidelim
patlamadan aşkı tohumuna rapt olmuş zamanın
var mısın nemini düşürelim tüm camlara
kadınların yüzüne yapışanından
kulaklarına kadar karıncalar sarmış yaşmağın


sessiz bir yaz sabahı
kargaların nam saldığı
çıkıp o aynadan yeşil bir sandığa
tamtamını düşüren grinin öyküsüne
var mısın kapanalım dengesine
dönene kadar mavinin


karınca fişlemesi iz sürücülerin
gülüşleri ardına gizlenmiş buğunun
uykusunu kesen sağanağındaki çocukları
hissiz bırakmış damarlarındaki pıhtılardan
ulularını savdırıp savdırıp
var mısın huzurunu doğuralım bir sabah
yargısız infazların tanıksız sanıklarına
bir kalem sessizliği

..
..