oynayanlar ve garip dar ağacı
bütün soluğuyla ümitsizliğin bittiği yerde
yeniden başlayan o ağaçların
yazlardan kaldığını biliyorduk
küçük ayaklarımızla tempo tutuyorduk geçmişe

sonra rengarenk insanlar sarıyordu her yanımızı
domuzlarla balıkların suda oynaşması
leylek uçuran tedirgin adım
korkutarak bacalarını sıvazlıyordu göğün

o gündüz kalabalıkların içinde güldüm
kendimi anımsayıp koydum kenara
sarı samanlarla seviştiğimi duydum
başka hiç bir şey gelmedi aklıma

bitmezmiş gibi geliyordu
anlık uykunun uyanışını ömür sanan bakışlarım
yalvarırım
sarılanlara sarılırken veda ettiğim
hiç bir şeye inanmıyorum

beyaz atlar
göbekli köylüler ve bulut sihirbazları
kara kargalara bir şey söylemeyin
ilişmeyin
karamsarlıklarını döksünler yüzümüze
bir şey söylemeyin
mutlu olmak için gülümseyin lütfen

aşkın ucunu yakıp uyandırdık sonsuzu
bizi anlayamayanların durağına vardık
sezgilerle hançerlenmiş o hayret
kime bakıyordunuz
lütfen söyleyin
yorulmuş sevgilerimizin hiç mi hatırı yok dudağınızda.