Tırmanıyorum yüreğimin var oluşlarına
suç üstü yakalanıyorum
kırlangıç yağmurlarına....
Uyanıyorum başka bir odada sabaha
Susmaya durmuş yapraklar
kımıldanıyor içimde.
Yeşeriyor sevincim
sessizliği tutan kemiklerimde...


Bir kez daha kapımda bahar çiçekleri
yelkovanlar sayıyor nefesimi
Bir kelimeye bin anlam yüklüyor zaman
büyüyor delikanlı bir fotoğrafta dakikalar...


Yürek alazım , sevgi tomurcuğum
üflüyor her çiçek cennetini burnuma
Sesleniyorsun geceme
başka bir geceden rüyalarımda
Değdikçe elim kalbine
eğilip öpüyorum geceyi en mavi yerinden.
Ve dökülüyorum kendimden
doyamıyorum
susuzluğu seninle paylaştığım sağanağa...


Şöhret zurnacıları
solucana dönüşüyor gözümde.
Açtığına yanmıyor hiç bir ağaç..
Hüzzam dokumuyor artık dudaklarım
Çam iğnesine takılıyor zamanın tekerleği
sonsuz coşkum azarlıyor kaderimi...
Kahraman bir baş dönmesi yaşıyorum
rüzgarın çıplak kanatlarında...


Kıblem gül sesidir artık uçan kelimelerde
Haydi sarıl bana
Kül besleyen bu kadın seviyor artık ateşi
Bendeki senin ömrü,sendeki ben kadarsa
sana sarıldığım gibi sarıl bana
Taşınma sakın içimdeki evimden
çizmeyeyim sevmenin bedelini
yitik bir kentin kumsallarına....


Ferda Özsoy