AH SİTARE
Radyodan şarkı kaydeden iyi çocuklar öldü.
Ben;
4444 kere aynı şiiri yazdım,
Astım yüreğimin bütün duvarlarına,
Hasretimi Yakup’tan aldım,
Bin Yusuf öldüm cinnet kuyularında.
Yağmurlar bilhassa başıma yağdı,
Yüreğime kaç gece Mehdi indi.
Beraber film izledik,
Kül gibi yaşamaklardan konuştuk.
Sigaranın zararlarından…
Ha bide senden..
Ben seni çok ideolojik seviyordum.
Çıldırmış bir kuş gibi yuvadan atlıyordum.
İçime nam salıyordu ki aşkın,
Devlet bizi yanlış anlıyordu Sitare


Kederden daha ellerimi yaratmamışken,
Nasıl okşayayım çocukların saçlarını


AH SİTARE;
Ümmetini tufanda bırakan Nuh gibiyim.
Şark’ta babalar ölürken,
Ğarb’da çocuklar ağlardı tahta kapılar ardında.
Memleket gem vururdu yarama,
Kaleme sığınırdı kağıtlar,
Ben bir bardak kaçak çaya.
Beklerken,
Avluya çiçek ekmeyi öğrenirdik.
Sonra hayal kurmayı,
Sen beni öperdin,
Ben meksika’lı olurdum,
Ateş yeniden icad olur.
Seni yaşamak meşru olurdu.