Yıldızlar kavminden biri düştü
Parlakmı parlak,
Şimdi o yok, yerini siyah bir anlamsızlık aldı.
Akıl almaz bir hali,
Birde heyecanlı tavırıyla savruldu çatlamış düşüncelerime.

Anlamsız kırgınlıkların dibinde çat diye kırılırken ruhu,
Tatlı bir sözle diriltecek yüreğini rüzgar
Yorgun bedenini okşayacak
Ve sonra hayallerinde okyanusları noktaya sığdıracak.

Düşünceli gördüm dün, belki yarında sayıklayacak bu günü.
Ay vuracak geceye, savrulacak mutluluk
Yalnızlık pencereden sızarken
Ya beni düşleyecek ya da ruhunu özleyecek karanlıkta.

Bir nem gibi saracak etrafını burukluklar
Kaleme sığınacakken sıkılacak ruhun
Anlayacaksın ki;
Mutluluk iki kelime arasına sıkışmış inlemekte
Sen çırpınacaksın
O sıkıştığı yerden çıkmayacak.
Ne zaman haykırırsan cümlelerini
Söz dile gelecek kaderinin saylafalarında.

Gözlerinde mutluluk olacak ağlayışların
Seveceksin
Kıskanacaksın
Sadece senin olsun isteyeceksin
Fakat bilmelisin
Sen onun olduğun kadar senindir sevmek.