Günaydın anneciğim günaydın babacığım gözlerimde hala yaş var.
Siz gideli yıllar olsa da dinmeyen bir sancım var.
Geceler yokluğunuzda masum ve öksüzüm.
Toprağın bağrına kopup giderken tüm hayallerim
Birden ayrılık düşünce anladım.
Günaydın demek ne zormuş anladım ya elveda demeyi bilemedim
Bilemedim annem söyleyemedim.
Sen gönlümün dirilişi sözlerin efendisi duygu selinin coşkulusu koca çınar.
Elveda diyemediğim babam.
Uykudayım yıllardır siz hep buralarda gibisiniz diye hayaller kurdum.
Biliyordum aslında ya diyemiyordum kendime.
Belli belirsiz bir tebessüm düşer dudaklarıma.
Sonra damlalar süzülür yanaklarımdan.
Ve bilirim ki ben büyüdükçe sizleri daha iyi anlar oldum.
Hani var ya hasret ve özlem alışılır gibi değilmiş derler.
Ben alışamadım işte.
Gece karanlığa boğuldu şimdi.
Yıldızlar bile çaresiz kalıyor bazen.
Ay bir tuhaf bu aralar değişip duruyor.
Ben hiç değişmedim be annem sadece biraz yaşlandım herhalde.
Birazda çocuklaştım bu aralar.
Her aklıma düştüğünüzde gözlerimde bulutlar oluşuyor anne.
Sonrasını sorma bir sağnak yağmur edasıyla düşüyor gözyaşlarım
Geldiği yere toprağına kavuşuyor oda kendince.
Babalar umuttur evlatlara yollara ışık gibi
Yol görünür ışık söner birden.
Sonra beklersin bir zaman belki diye nafile ışık söndü artık beklemek boşuna.
Kalanlar var yollarda sana bırakılan al dilediğin kadar.
Al al ki solmasın güller gözler ağlamasın.
Ateş içinde gül yetişmez.
Sevgiyi anlatmak ne zormuş baba.
Gün ışır gün aydınlanır da yokluğunuz hep bir acı.
Günaydın Anneciğim günaydın Babacığım o derin uykularda.

Mehmet DEMİR sk.