7
Yorum
38
Beğeni
5,0
Puan
1333
Okunma

Bazen de bulutlar toplanır tepemde
Aklıma yağar kar
Zihnimin yolları kapanır
Mahsur kalırım kendimde...
Duvarda asılı resim
Saçları siyaha boyamış denizi
Ellerinde yok oluşun kokusu
Vestiyerde unutulmuş kırmızı şemsiye
Yağmuru özleyen
Eylüle hiç şiir asmamış
Hüznünü hecelemekten korkan
O
Yalnız kadın
Benim.
Alışıyorum git gide hatırlanmamaya
Oysa
İçimde adım atacak yer yok
Gölgelerin elleri
Sesleri
İçim bile yabancı kimi zaman
Gördüğü her çiçeğin önünde diz çöküp
Sonsuz renklerini kıskanan
Ben
Demirden bir maviyim
Pas tutacak yalnızlığım
Nehirlerde yıkamasam.
-İzin veriyorum tanrım
Fısıldaşmaya başlasınlar artık arkamdan
Merak ediyorum yaşanmışlıklarımı
Dolu görünen boşluklarımı
Sen de izin ver
Susmasın ismimi yolcular!
Yarım kül
5.0
100% (33)