Bazen şehrin ışıkları söner
Bir s(k)elam alır götürür seni uzaklara
Bazen de bir koku dağılır enginden
Girer düşlerine inceden
Ne yutkunuş kalır göğsünde
Nede nem kalır gözlerinde...

Bazen bir melek dokunur kalbine
İnersin inci mercan denizlere
Yakamoz doğar gözlerinden
Gelir dilediğin en emin yerden
Ne dip kalır aklında
Nede korku bakışlarında...

Bazen bir kuş fısıldar kulağına
Göçlerin huzur muştusuyla
Ah çocukluğum der gönlün
Boş ver der, çokbilmiş yanın
Ne kaybediş kalır arkanda
Nede kaygı yarına...

Ardından hatıralar kovalar
Bazen unutursun bir anda.
Ilık bir his kaplar aniden içini
“La Tahzen” der unutma
Umut senin diğer adın
Ne güneş kalır önünde
Ne de gölge kalır hayallerinde...

Günün yolculuktur gecede noktalanır
Yeis kaplar kalbini canın cenderede kalır
Sevgili dokunur alnına
Sakın ha der sakın unutma!
Yâr başı omzunda seni mavisiz mi bırakır?
Artık ne mazi kalır aklında
Nede âtî sanında...

Zehra Asuman