sen ve ben
iki yarımı tamamlayan
bir bütün gibiydik avuçlarımızda
dilimizde söyleyemediğimiz
yada yarım kalmış
ne çok kelimeler vardı daha
bu kadar delice severken beni
bedenimden kendini
parça parça söküp çekip gideceğin
hiç aklıma gelmezdi
nasılda yakıştırmıştım
mahşere kadar sol yanımda seni ve ismini
yok yok delice sevdiğim
o kadın sen olamazsın ?

hatırlıyormusun ?
sana
gece gündüz bıkmadan
hep seni seviyorum derdim
ve hatta seni hiç gidip görmediğim
şehirlere benzetirdim
çünkü görülmemiş şehirlerde
ne hikayeler ne güzellikler saklıdır
keşfedilmeyi bekleyen gözleri özler gibi
yani senin gibi işte
elele yürürken attığın her adımda
sanki hiç görmediğim şehirlerin
caddeleri yankılanıyordu
bütün şehirler daha seni görmeden
endamını kıskanıyordu oysa
ve her sokağına birer birer adın asılıyordu
şimdi gidişini hiç gitmediğim şehirlere
nasıl anlatacağım
adını
sokaklarından ellerimle tek tek nasıl koparacağım ?

söyle be sevgili
bunca anıları bir çırpıda
çöpe atıp
’’ne halin varsa gör ’’ diyerek
çekip giderken
sen aslında aşkın neresindendin
bana gelirken
aşağı ayrılıktanmıydın
yoksa yukarı yalnızlıktanmıydın
oysa giderken dönüp baksaydın ardına
ben senin her halindim baktığın aynalarda
yok yok delice sevdiğim
o kadın sen olamazsın ?


olurda bir yerlerde
ikimizi hatırladığın da
ve utangaç
bir göz yaşı
ıslatınca kirpiklerini
bir iyilik yap ikimizede
çök bir kenera
dök bütün anıları ne varsa
yüreğinden
ve topla ellerinle birer birer
sağa sola savrulmadan
ayaklar altına alınmadan
bir kibrit çak
çak gitsin acımadan
şimdi yokluğuna kör olası saatlerde
raki peyir arası
hep soğuk mezem’mi olacacaksın
yok yok delice sevdiğim
o kadın sen olamazsın ?

Ayhan’ca Cümleler