YA ŞİMDİ GEL YA DA HİÇ

Bir sonbahar duvarıdır kalbim
Sessiz ve derinden
Vurur kayalıklara hüzünlerim
Dalgalar alır soğuk bakışlarımı
Kuruyan yapraklara karışır duygularım
Sen gülmez Sen söylemez kalbin derin
Bu gül nerede açar konuşmazsa sözlerin

Yaraların depreşir kan kırmızısı akşamlarda
Bir soğuk bir demir ve bir de gözlerin
Ve Sen hep böyle sessiz, hep böyle derin.

Şahitlik etmek girdabında esen fırtınalara
Sensizliğe yol alan bakışlar kopar yürekten
Sen bir dağ yamacında kuzusunu otlatan
Yanık türkülü çobanın titreyen nefesinde
Ben bir yol bulsam da kavalımı dinlese koyunlar

Senin yokluğunda şiirler dizesiz kalır
Senin yokluğunda koyunlar kuzusuz,
Senin yokluğunda kuzular çobansız kalır.
Senin yokluğunda varlıklar yoklukta kalır
Senin yokluğunda bu yürek öksüz kalır,yetim kalır

Sen doldur cihanı, yoksa cihan Sensiz kalır
Ya şimdi gel, ya da hiç, gelmezsen eğer
Tarumar olur gönül sarayı perişan olur, virane kalır.

Faruk ANBARCIOĞLU