Sol yanımı yarım bıraktın
Sol yarım hepten yarım
Ben yarım
En sonunda yaptın yapacağını
Şimdi şiirlerim de yarım…

Korkuyorum yazmaya senli cümleler kurmaya
Dudaklarımdan düşenleri
Sürüyorsun silahın namlusuna
Vuruyorsun on ikiden beni
Oysa farkında değildin
O kara gün yok mu?
Mevsimler anlamını yitirdi
Saatler zamansız durdu
Duvarımda ki takvimler yok oldu o gün
Ben susuyorum…


Sen anlamadın beni hiç
O koca dağ
O yüce çınar!
Sessizliğimin, suskunluğumun sebebi
Ne kırgınlık
Ne de kızgınlık!
O koca dağın zirvesine çıkıp
Yok olmadığını göstermek için
Avazım çıktığınca haykırmak, konuşmak istiyorum
Konuşamıyorum!
Allahım dert vermesin
İnan en büyük derdim sensizlik…

Ne faydası olacak konuşmanın bilmiyorum
Bir anlamı yok sözcüklerin, cümlelerim yetersiz
Şimdi soluklanmaya çalışırken koca çınarın gölgesinde
Dalıp gidiyorum uzaklara
Ufukta siluetin
Aklımda sen
Ve kor ateşlerde buz tutmuş bedenim
Susuyorum yine ulu orta ve bitkin
Can yaksa da özlüyorum o kinayeli sözlerini
Ve en çok da
Seni…

Kim demiş “erkekler ağlamaz” diye
Ağlıyorum işte!
Hem de göğsümü gere gere
Ağlıyorum inadına
Ağlıyorum çünkü gözyaşlarım hasret yangını
Özlemler sanki sahra çölü
Yangınlar kor ateş
Yüreğim de ayrılık acısı
Yüreğim garip/ser seni
Ve ben eriyip gidiyorum
Ben sana canımı verirdim
Şimdi dünya yerle bir olmalı
Seni kaybettiğim için…


Ağlayan gözlerim yaralı yüreğimden mi?
Yoksa sancı dolu yüreğim kör gözlerimden mi?
Hesap soracak bilmiyorum!
Gözlerim boşlukta seni arıyor
Yüreğim sensizliğe isyan eder.
Dilime kilit vursalar da
Dağlara taşlara her an adını haykıracak
Duy sesimi
Daya sırtını koca dağa
Soluklanırken yüce çınarın gölgesinde
Elerini uzat!
Yüreğimin üzerine koy ellerini
Hep orada kalsın
Çekme ne olur ellerini
Ayrılık olmasın



Mustafa KARAAHMETOĞLU
01.08.2015