Yine yalnızım
Odam loş ay ışığı vuruyor penceremden
Uzandım yatağıma
Başımı yastığıma koydum
Unutur muyum ten kokunu
Adeta yastığıma mıhlanmış…

Nefesimi tutuyorum
İçime çekmek istemesem de
İliklerime kadar işlemiş kokun
Film şeridi gibi geçiyor gözlerimin önümden
Delice seviştiğimiz sahneler
Söküp atmak istesem de
Çıkmıyor üzerimden
Bedenime yapışan hüzün…

Vakit hayli ilerlemiş
Saat gecenin bilmem kaçı
Sağıma dönüyorum sensizlik
Soluma dönüyorum sol yarım hep eksik
Uyku girmiyor gözlerime
Kızgınlığım geçmiyor
Bir sigara daha yaktım
Derin bir nefes çekip
Dumanını tavana üflerken
Her çektiğim nefeste seni içime hapsettim…

Bir nefes
Bir nefes daha
Derin bir nefes daha çekerken
Dudaklarımı ısırmaktan kanattım
Gücüm ağlamaya yetti
İki elimle kapattım yüzümü ağladım
Ağladım...

Her şey seni hatırlatıyor
Hayal mi görüyorum
Sahi duvarlara sinsice adını kim yazmış
Nereye dönsem
Nereye baksam her yerde sen!
Gecenin bilmem kaçında
Hep senden bir şeyler görmek zorunda mıyım?

Hani hep aynalarla yüzleşirdim ya
Bu yüzden çoktandır aynalara da bakmıyorum
Biliyorum
Aynaya baksam
Gözbebeklerimde sana ait bir ben olacak
Bakamıyorum…

Nefret ediyorum geceden
Kendimden
Senden
Birçok şeyden
Hatta her şeyden
Ya sonra?
Kendimden utandım ilk defa
Neden?
Neden yoksun bu kadar çok severken yanımda?
Neden?

Öyle ya!
Boşuna nefes tüketme!
Ne sen anlatabilirsin
Ne de ben anlayabilirim
Ayrı bedenlerde ayrı tenlerdeyiz
Anlaşılmaz karmakarışık bir durum işte
Düşünüyorum
Düşündükçe uyuyamadım sensiz
Uyuyamadım!

Mustafa KARAAHMETOĞLU
02.07.2015