Musalla taşında bir tabut
Mevsimlerden yaz
Aylardan Ağustos
Dışarıda zemheri bir ayaz
Ortalık buz
Cemaat arasında tuttum saf
Beynimde ölümün soğuk yüzü
Bense normalden fazla üşüyorum…

Kabullenemedim
Sevdiklerimin bir bir aramızdan çekip gidişini
Hepsinde ayrı bir anı,
Ayrı bir acı
Farklı hatıralar
Sanki sokağın başından çıkıp gelecek gibi
Gözlerim ıssız sokaklarda…

Gidene
Allah rahmet eylesin!
Kalan sağlar bizim demek
Meğer bir kandırmacaymış
Kendimizi avutuşumuz.
Hastanın beyin ölümünü bekleyişimiz
Morga kaldırışlar
Ya benim beynimde ölen sevdiklerim
Hangi morga kaldırılacak?
Hangi morga?

Hani daha dün can ciğer
Kuzu sarmasıydık
Sadece içtiğimiz su ayrı giderdi
Bugün ne oldu?
Sokakta karşılaşınca baş çevirip
Herhangi biri gibi selamsız geçişimiz
Bir zamanlar sesimizi duymadan yapamaz iken
Allah’ın selamını çok gördük
Aynı şehirde yaşar
Aynı sokağın havasını teneffüs ederken
Neden beynimde öldünüz?
Neden?

Hatır ile hatıra aynı kökten gelir
Peki biz neydik?
Aynı ağacın kökleri değil mi?
Hatırla hatıra
Yaşanmışlıklar ve birlikte paylaşılanlar değil miydi hatır?
Tek kelime ile içimizde ki kubbe sevgi bağı değil mi?


Yunus Emre misali
Bir avuç toprak, biraz da suyum ben
Neyimle övüneyim, işte buyum
İişte buyum ben.
Mevlana’nın söylediği gibi;
Yaradan’dan ötürü yaratılanı severim
Bir adım gelene on adım giderim.
Herkesi olduğu gibi kabul eder,
Bugünüme şükür, yarınıma dua ederim.
Azla yetinip, çoğa göz dikmem
Ekmeğimi taştan çıkarırım
Bir avuç toprağa minnet eylemem
Eşeği sevmesem de
Sahibinin hatırını çiğnemem…


Mustafa KARAAHMETOĞLU
24.04.2016


Nefesi ile şiirime değer katan değerli dost Mustafa DOĞAN’a çok teşekkür ederim...