yaz yalanları beyaz şenlik
uçuveren bir uçurtmaya asılıyoruz hepimiz
geri gelen ip titreşimleri
su üstünde taş kaydıran bir çocuğun sevinç hikayesi
rüzgar saçlarında yalanlanıyor
mutluluğun şu anki hali
aşağı doğru uçmak

yavaş duygular kapıların arasından sızar
o an ki heyecana karşı duracak gücünüz yoktur
mani olamazsınız
karlar yağar kırmızı çatıların üstüne

döner dünyanın karnında bulutlar
şarkıcı serçeler lacivert kanatlarını takınıp
yol alırlar karanlığa doğru
hangi hüzün dudağımızın ucunda gece
hangi hüzün yarına gülümseyen eski bir yalancıdır bilinmez
takla atar güvercinler gölgeleriyle sevişen sonsuzluğa

durulur yatışan seyri seyrederiz
anı ve gelecek içinde kanlı bir yontu
labirentlerini serip hayata
tam olmak ister
gerçekler sızar karanfillerin göğsünden
devrilir alemler kalbimizde
söyleyemeyiz

ve bir kuruntunun hayat versiyonu
yol aldıkça tabutların sırtında
ışık saçmaz bir gündüzdür yarın
evvel sulara bakıp gülümsediğimiz umutlar
ihanet eder tanrısına.