Henüz tümlenmedim
Yetmedim yetemedim de
Süre gelen şu devinim haykırırken için için
Ne varsa yandığım
Saklı içimde hepten
Yarım kalan ne varsa.
Günün hükmü kadar sıradan mı
Yoksa yok bildiğim varlığın mı
Nedense garip bir şekilde
Hala kaybolmadığına inandığım
Gölgen iken güneşle alay eden,
Alay alay sırıtık onca imge
Delip de geçemezken.

Ortasındayım bak yolun
Oysa yeni başladığım bir oyundu
Seğirtirken ve gülüp geçerken
Üstelik satır arası düşlere sığamazken.
Yordadım elden geldiğince
İstifledim her şeyi başucuma
Sonra devrildim hepten
Devrik cümlelerde el yordamı ilerlerken…

Bir öyleyim bir böyle
Kâh somurtuk kâh güleç.
Hangi belirteç
Yeter de tamamlamaya adımı
Ya da sonlandırmaya adsız yarınlarımı.
Ben buyum işte,
En baştan söylemiştim
Ne çok varsayımda bulundum da
Bir tek çözemedim kendimi.

Kırık ne varsa topladım dün gece
Biraz hüzün bulaşmış üstüme başıma
Ne gelir mi elden
Diye hayıflansam da
En güzeli belki de;
Doğmak yeniden
Öldüğüm gecenin ardından.

Soytarı düşler yine iş başında
Kol kanat gerdiğim ne varsa.
Yadsıyamadığım çokça kanı
Ne yüksek ne de alçak
Şu gönlün rakımı.

Dile kolay bir ömür
Sür git nereye kadar.
Suskunluk başa bela epeydir
Belleyip de içimde biriktirdiğim.
Kanıksadım kanıksayacağımı
Ayrıştırdım ayrık otlarını.
Ne mi kaldı geride
Ne sen sor
Kalanı zaten bende saklı.

Sevdiklerim bir yana ey zaman
Sıtkın sıyrıldı benden bilirim.
Heyula varlığınla üstüme yığdığın
Ne varsa içinde kaybolduğum.
Kayıplarda olsam da
Kaybetmediğim umutlarım iş başında.
Son bir söz ise düşen payıma
Bil ki sakla kalacak bende ömür boyu.