alo çilingir! yardımın gerek
kapılarda kaldığım doğru

tereddütün kıyısı şüphesiz ki kuşkucudur
kalbim kadar temiz şiirler yazabilirdim sana
eskisi gibi saydam olmasa da
en azından gri satırlarımda kendine rastlardın
böyle vazgeçmiş olmasaydım erinçlerimden
bu bir misilleme değil önce bunu anla

alo çilingir! yardımın gerek
kredi kartı ile açılmıyor bu lanet

tiksinti ancak yaşayarak izah edilebilir
yüzüne bakacak yüzün kalmadığında hayatın
insan bir gecede delirebilirse şayet
kalbimiz de zift siyahına bürünebilir elbet
bir cerrah edasında özenle neşterleyebilirim eğer istersem
ellerini! şimdi usulca çek üzerimden

alo çilingir! yardımın gerek
içerisi dışarıdan korkutucu

karşıya geçerken ölsem ne komik olurdu
sıradan bir hayat yaşasam da
eşsiz bir ölüm hiç de fena olmaz doğrusu
allah’ım dedim bir gün oturup
ayağa kalkıp allah’ım dedim tekrar
biliyorum bu bir şeyi değiştirmez
ben günün belirsiz saatlerinde allah’ım derim
endişemi nasılsa fark eder diye umduğumdan
allah bilir çünkü nefesimde boğulduğumu

alo çilingir! yardımın gerek
buraya kadar her şey doğru

’ne istediğini bilmiyorsun’ derken haklıydın
haklı olman sana ne kazandırdı düşün bunları
benim bilmediklerimden bir sonuca varılmazdı
bilirsin sarılınca her şey geçer
geniş bir bahçede öğrenmiştim sarılmayı
ne çok şey öğrenmiştim unuttuklarım da olmasa

alo çilingir! yardımın gerek
yenemiyorum bu kahrolası korkuyu

bir şey istemiyorum devletten
memur falan da olmak istemiyorum kamuda
siyasi akımlara ve medet umanlara onlardan, hayret!
hayret! taş köprülere, taş evlere
gıpta ediyorum taşlaşmamış organlarıma
gıpta ettikçe tdkyı bile seviyorum
önünde eğiliyorum kelimelerin, ne kadar tuhaf da olsa

alo çilingir! yardımın gerek
anahtarını kaybettim hayatın

uzaklara koşuyorsam yakın gelecekten çok şey beklediğimden
öğle sonrası güneşli bir bakkalın tozlu raflarından
cümleler biriktiriyorsam sana saygıyı hak ediyor olmalıyım
bu benim kara mizahımın göstergesi
en içten dileklerimle sunuyorum sana tüm mutsuzluklarımı
içimden bir fil bile uçmuyor, hangi fil uçmuş ki sanki

alo çilingir! yardımın gerek
hava kararmak üzere

ikimizi toplasak bir anlam katmıyor felsefeye
babam bahçede salatalık yetiştiriyor
çok anlamlı buluyor varoluşu
oluşumu ve dönüşümü evrene
çok anlamlı bulmuyorum bense
kuşların uçuşunu fark etmiyorsam
ne anlamı var şimdi kuşların uçuşunun

alo çilingir! yardımın gerek
ocakta yemek, akvaryumda balık, saksıda çiçek
aç şu allahın belası kapıyı!

çok üzgünüm bir iyileştirebilsem ellerimi
gözlerime bakmamayı öğretebilsem
ayaklarıma gitmemeyi ve vazgeçmemeyi öyle bir anda
bir kabul ettirebilsem inancıma umudu
hala anlamlı buluyorsan saklanmayı
ayın yirmialtıncı günlerini hatırlamayı
ve sensiz geçen pazar kahvaltılarını
çarşamba günlerini, akşam üzerilerini

alo çilingir! yardımın gerek
maymuncuğu unutma
ben bir şey göremiyorum, duyamıyorum
bilmiyorum kendimi nerede unuttuğumu..



fulya/temmuz2015