bu gece
saatin’de tam üçünde
bir niyet çektim dudaklarımdan
tüm acılarımın
üstünü örttü adın
biliyormusun ?
gecenin en karanlığına rağmen
yokluğunla bile odama yakışıyorsun
sakın gitme aklımdan
zihnimin her yerine
tamda ezberletirken seni
seni çok özlediğim
cümlelerimin arka sokaklarında
virane gözlerimin bahçesinde
sırf gecenin bir vakti bana geleceksin diye
vazgeçtim ben gündüzün
en işveli hallerinden


bu gece bütün şehir bizim
tüm yalnızlıkları
uyuyan bedenlerin üstünü örterek
her kapı eşiklerine
bir iyilik bırakalım olurmu
ve hiç kimse yenilmesin
çözülmez kördüğüm intahar yalnızlıklara
korkma
aramıza girecek serseri vedaları
az önce
cümlelerimin arka sokaklarında
bilmem hangi caddesinde
militan’ca bir AŞK’la
kanter içinde başımızdan def ettim
ne dilimizde nede ellerimizde
bir daha semtimize bile uğramaz
varsın arkamızdan edepsizce sussun
yada bir gecelik bedenleri sırtından vursun



meğer sen
yasal hayallerime tutununca geceleri
tüm şehir
gündüzün kirinden arınmış gibi
ne kadar masum
ve yalnızlığa çarpa çarpa sana yürürken
o mahşer kalabalığı caddeleri nasılda sessiz
sen geldin
sana dokundum şehir sustu
gecenin üçünde seni andım
ve beni özlediğin yerde
güneş kimbilir odana kaçıncıya doğuyordu ?

Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ