seni sana bırakmayacak kadar çok seviyorum hala

-nasıl olur? diye bakıyorsun bunu okurken, gülüyorsun belki de halime

gül, içimi bilmiyorsun nasıl da seninle dolu olduğunu görmüyorsun

bu yüzden karışmıyorum sana, hakkım yok da zaten karışmaya

ama seni özgürce ve bence sevmeye devam ediyorum

- hak ihlali ama bu! diyebilirsin, "kalp ihlali..."

de, sensiz kalmak da bana yapılmış en büyük haksızlık

- hem etrafın çok kalabalık bana vaktin kalmaz! diyorsun,

de, seni tenhayken sevmek en kolayı,

mühim olan seni kalabalık da sevebilmek




gözlerini aç bana öyle yeşil yeşil

bahar gelmiş diye sevineyim

kollarını aç bana öyle kocaman kocaman

bütün dünya benim diyeyim




seni dünden çok seviyorum, yarın da bugünden çok seveceğim

hep bir derece fazla, bak şu an yine artıyor sana olan sevdam,

kalp ibrem zirve yapıyor, müdahale eden yok, ki etmesinler de

seni sürekli artarak, çoğalarak, fazlalaşarak seviyorum

aşk da hudut yok biliyorsun

gördüğün üzre her geçen gün büyüyor sana olan sevgim

-kalbin bu kadar büyük mü? kalp dediğin ufacık et parçası,

nasıl da sığdırıyorsun bu kadar sevgiyi? diye düşünüyor olabilirsin,

düşün, sevdikçe sevesim geliyor seni elimde değil




sorma neden seviyorsun diye; hem yoksun da, aramıyor - sormuyorsun da

bu nasıl bir sevmektir de diyebilirsin

de, ben ne yaptığımı biliyor muyum ki

seni sevmenin ağırlığını taşıyor ve yaşıyorum,

aklıma başka hiçbir şey gelmiyor




darda ve zorda kaldığım anlarda senin var olduğunu biliyorum

bu dünyada işim daha kolaylaşıyor o an bir nevi güç oluyorsun bana

bende o kadar çok sen var ki hangi birini anlatayım sana

bir telefon şarj edilir ya ben de seninle şarj oluyorum,

sen olmazsan bir batarya gibi boş kalıyorum




güneş doğduğu vakit birileri "günaydın" diyor bana

-hayırdır, diyorum

- gün doğdu da ondan! diye cevaplıyorlar

- bu nasıl bir güneştir ki karanlıktayım, diyorum

- kafayı yemiş bu! diyorlar

bilmedikleri şu sen yoksan her yer karanlıktır bana

güneş doğmuş, bütün projektörler üzerime çevrilmiş

geç bunları, yalan dünyanın yalan aydınlıkları bunlar




inanmıyorlar, mesela başım ağrıyor diyelim

- doktora git, ilaç al, geçer . diyorlar

iyileşmek isteyen kim, anlamıyorlar

bu başın içinde varsa bir ağrı

o da seni fazla düşünmektendir,

bir şekilde bende ol da istersen baş ağrım ol,

istersen davul zurna çal başımın içinde,

ninnidir bana senin gürültün




her şey güzelse bana çirkin geliyor,

herkes mükemmelse bana eksik geliyor

- niye böylesin? diye soruyorlar ya illet oluyorum

sen varsan her şey güzeldir, görmüyorlar

sen varsan herkes mükemmeldir, inanmıyorlar




yağmur yağıyor mesela onlar şemsiye açıyorlar

ben ise sırılsıklam ıslanmak istiyorum bu yüzden

dolaşıyorum yağmurda sokak sokak, millet camdan bakarak

- deli, diyorlar bana " zaten bu yağmur ahmak ıslatan yağmuru"

diye de laf sokuyorlar,

ahmaklar hissetmiyor yağmurda ağladığımı




papatya topluyorum her gün muntazam olarak

bakıp bakıp seni düşünüyorum, seni kokluyorum

- amma da abartın, diyorlar "bu ne kadar papatyadır

bu ne kadar koklamaktır, hem neticede bu çiçektir

solup gidecektir, koparıldıktan sonra ölecektir"

susuyorum daha, duymuyorum onları bile

senli bir saniyeyi bile onlara armağan etmeyi düşünmüyorum

papatyayı alıp avucumun içine dudaklarıma yaklaştırıyorum ilkin

- sen bana hep seviyor olacaksın son yaprakta! diyorum

sonra papatyayı sımsıkı kalbime bastırıyorum sen diye,

senden başkasına "sen başkasın" diyemiyorum,

"aşksın" da diyemiyorum,

ama sana ağzımdan taşa taşa, yüreğimden saçıla saçıla

söyleyebiliyorum "bu dünyadaki tek aşk sensin bana"