ne yapayım böyle dönüyor dünya
böyle tekerlek cilalayıcıların çığırtkanlığında
zincirleri böyle bağlıyorlar: hiyerarşi
çamurdan çömlek de olabilir
lakin
balçık, çürümüş pelte


böyle tekerlek cilalayıcıların çığırtkanlığında
karanfiller düşüyor toprağa
ekmek kirli bir azığa
insan uçurum gibi yazığa
dönüyor
ne yapayım böyle dönüyor dünya

zincirleri böyle bağlıyorlar: hiyerarşi
gönüller fukara, gönüller anarşi
başını bahşiş eylemiş kimi
kimi kör topal düzen kölesi
askısında ikiyüzlü bir dolap
dönüyor
ne yapayım böyle dönüyor dünya

çamurdan çömlek de olabilir
çamur ki insan tozu
su... toprak... olduğumuz... olacağımız
çömlekler kalp güzergahında nevi
dönüyor
ne yapayım böyle dönüyor dünya

lakin
yıldızlar, kazan kaldırmadı hiç karanlığa esarete
ne kadar karanlıksa o kadar çoğaldılar... kesret
paçalarımızdan çeken o korkuluklara nispet
karanfiller de açtı kaç kucak
yeryüzünü boğan tellallara inat
lal değil
dönüyor her şey güzel olana

balçık, çürümüş pelte
heyhat ki pelte de mahkum çürümeye
balçık, çürümüş pelte
dönüşüyor arıya
sazlıklarda ümitli şarkılar söyleniyor
duyuyor musun